آرشیو مهر ماه 1401

یک متخصص تغذیه گفت: کودکان نباید آبمیوه را به عنوان وعده غذایی همیشه بخورند.

مهرداد آقایی اظهار داشت: نوشیدنی هایی موجود در بازار دارای بزرگنمایی در میزان کالری و ویتامین هایشان است چرا که این آبمیوه ها بیشتر با قند غیر طبیعی شیرین شده و برای انسان به ویژه کودکان مضر است.

چرا کودکان آبمیوه نخورند؟

وی ادامه داد: آب میوه یک غذای سالم برای کودک است که پر ازویتامین، کلسیم و گاهی هم مواد مغذی برای رشد این قشر است. اما متاسفانه برخی شرکت ها با استفاده از عنوان آبمیوه اقدام به فروش آب و شکر و طعم دهنده ها به جای آبمیوه می کنند. ماده ای که برای کودک بیشترین خطر را دارد.

در مدافون می توانید مشاوره روانشناسی دریافت کنید.

این متخصص تغذیه افزود: موضوع مهم این است که آبمیوه ها پر از کالری هستند و این کالری ناشی از قند طبیعی میوه است. مصرف زیاد آبمیوه طبیعی برای کودک هم ضرار دارد و باعث می شود کالری زیادی جذب کرده و امکان سوزاندن این کالری ها وجود نداشته باشد.

وی با بیان اینکه آبمیوه به اشتباه جانشین میوه و سبزی کودکان می شود، تاکید کرد: خوردن زیاد آبمیوه همراه با اسهال، حالت تهوع و دل پیچه می شود. آبمیوه هیچ زمان فیبر میوه و سبزی را به صورت کامل ندارد.

راجع به تکرر ادرار در کودکان بیشتر بدانید.

آقایی تاکید کرد: برای درک این موضوع می توانم بگویم اگر یک لیوان آب پرتقال بگیرید، گویی فیبر آن را داخل میوه جا گذاشته و قند آن را گرفته اید. قندی که دشمن کودکان است. درست است که آبمیوه تازه ویتامین و مواد معدنی را حفظ می کند اما مصرف خود میوه برای کودک مفید تر است.

این متخصص تغذیه افزود: بهتر است برای کودکان در هر ۵ وعده غذایی شان میوه و سبزی استفاده شود و تنها اندکی ابمیوه به کودک آن هم در صورت درخواست کودک داده شود. بهتر است میوه و سبزی غذای اصلی بوده و آبمیوه به عنوان مکمل استفاده شود.

جبران آب از دست رفته بدن کودک

جبران کم آبی بدن، نه فقط با آب !

وقتی باید به پزشک مراجعه کنید

تابستانی بدون مسمومیت غذایی

مطالعات محققان دانشگاه جرج تاون در واشنگتن نشان می‌دهد داروی درمان نوعی سرطان خون در کاهش علائم بیماری پارکینسون موثر است.

به گزارش پایگاه خبری یونایتدپرس، این مطالعه نشان می‌دهد یک داروی رایج درمان لوسمی مزمن میلوئیدی یا به اختصار CML که نوعی سرطان خون است که علائم بیماری پارکینسون را کاهش می‌دهد. این دارو نیلوتینیب  nilotinib نام دارد و نام تجاری آن تاسیگنا (Tasigna) است و باعث افزایش تولید دوپامین می‌شود و اختلال حرکتی را متوقف می‌کند.

کاهش علائم پارکینسون با داروی سرطان

این مطالعه نشان می‌دهد ۲۵ تا ۵۰ درصد دوزی که در بیماران سرطانی استفاده می‌شود،‌ برای کاهش علائم پارکینسون موثر است. محرک اصلی بیماری پارکینسون یک نسخه جهش‌ یافته از پروتئینی به نام آلفا سینوکلین است. این پروتئین در نورون‌های تولیدکننده دوپامین تجمع می‌یابد. جسم سیاه مغز پیام‌های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می‌کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می‌گیرد. به مرور زمان با تجمع آلفا سینوکلین عملکرد سلول‌های عصبی مختل شده و سلول‌ها از بین می‌روند. در این حالت مشکلات حرکتی ایجاد می‌شود و مراحل اولیه پارکینسون شکل می‌گیرد.
در واقع در بیماران مبتلا به پارکینسون میزان دوپامین کاهش می‌یابد و داروی تاسیگنا می‌تواند این کمبود را جبران کند، از طرفی این دارو سطح پروتئین‌های سمی را کاهش می‌دهد. این پروتئین‌های سمی به مرور منجر به مرگ نورون‌های دوپامین می‌شوند. این مطالعه می‌تواند منجر به تولید داروهایی با کمترین عوارض جانبی برای درمان پارکینسون شود.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش یک دست آغاز می‌شود و به تدریج بیشتر اندام‌ها را درگیر می‌کند.
بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به پارکینسون مبتلا هستند. پارکینسون دومین بیماری شایع عصبی پس از آلزایمر است. اکنون هیچ درمانی برای این عارضه وجود ندارد.  
نتایج این مطالعه در نشریه JAMA Neurology منتشر شده است.

محققان دانشگاه سارلند در آلمان مکانیزم‌هایی را شناسایی کردند که چربی خون از طریق آن‌ها می تواند به بروز التهاب و به مرور زمان آسیب زدن به اندام‌های بدن منجر می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، یکی از مهمترین دلایل التهاب، عفونت است. زمانی که بدن احساس می‌کند میکروارگانیسم‌های خطرناکی مانند عوامل باکتریایی و ویروسی وارد بدن شده‌اند، یک واکنش التهابی نشان می‌دهد. این پاسخ ایمنی کاملا طبیعی است و به حفظ سلامت کمک می‌کند. اگر افزایش التهاب به دلایل دیگری به غیر از عفونت رخ دهد و این حالت غیر طبیعی مستمر باشد، منجر به آسیب‌های متفاوتی می‌شود. 
مطالعات جدید نشان می‌دهد سطح بالای تری‌گلیسیرید که به آن چربی خون نیز گفته می‌شود، یکی از عوامل بروز التهاب ناسالم است. 
محققان در ادامه مکانیسم‌هایی را که چربی خون بالا از طریق آنان می‌تواند منجر به التهاب شود کشف کردند. این تحقیقات در محیط آزمایشگاهی و سپس روی موش‌ها انجام شد و در پایان نتایج آن روی انسان‌ها نیز مورد بررسی و تجزیه قرار گرفت. در این تحقیقات یک مجموعه پروتئینی به نام NLRP3 مورد بررسی قرار گرفتند که در پاسخ سیستم ایمنی نقش دارند. در ادامه مشخص شد پروتئینی که توسط کبد آزاد می‌شود و آپولیپوپروتئین C3 نام دارد، پروتئین NLRP3 را فعال می‌کند. از طرفی میزان بالای آپولیپوپروتئین C۳ منجر به آسیب اعضای بدن می‌شود.

چربی خون بالا به اندام‌ها آسیب می‌رساند

بررسی مدل‌های انسانی نشان می‌دهد میزان بالای این پروتئین در بروز بیماری‌های مزمن کلیه و مشکلات عروقی و حمله قلبی نقش دارد. از طرفی افزایش این پروتئین احتمال مرگ و میر به هر دلیلی را افزایش می‌دهد. محققان اکنون دلیل ارتباط چربی خون با افزایش ابتلا به بیماری‌های مختلف و آسیب به اندام‌های بدن را می‌دانند و بیش از پیش بر لزوم رژیم غذایی کم‌چرب در افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی، قلبی و دیابت تاکید دارند. 
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Immunology منتشر شده است.