علت درد مفاصل
درد مفاصل بسیار شایع است، به خصوص با افزایش سن. در یک نظرسنجی ملی، حدود یک سوم بزرگسالان گزارش دادند که در 30 روز گذشته دچار درد مفاصل شده اند. زانو درد شایع ترین شکایت و پس از آن درد شانه و لگن بود. اما درد مفاصل می تواند هر قسمتی از بدن شما را درگیر کند، از مچ پا و پا گرفته تا شانه ها و دست ها.
طیف گسترده ای از شرایط می تواند منجر به مفاصل دردناک شود:
استئوآرتریت، یک بیماری "ساییدگی و پارگی"، شایع ترین نوع آرتریت است.
آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی است که زمانی اتفاق می افتد که بدن شما به بافت های خود حمله می کند.
بورسیت زمانی اتفاق می افتد که کیسه های مایعی که به محافظت از مفاصل شما کمک می کند ملتهب شوند.
نقرس نوعی آرتریت است که اغلب مفصل شست پا را تحت تاثیر قرار می دهد.
کشیدگی، رگ به رگ شدن و آسیب های دیگر.
اغلب، درد می تواند همراه با تورم و التهاب، سفتی و از دست دادن دامنه حرکتی باشد.
درمان های درد مفاصل
درد مفاصل می تواند از خفیف تحریک کننده تا ناتوان کننده متغیر باشد. ممکن است پس از چند هفته از بین برود (حاد)، یا چند هفته یا چند ماه طول بکشد (مزمن). حتی درد و تورم کوتاه مدت در مفاصل می تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. علت درد مفاصل هرچه باشد، معمولاً می‌توانید آن را با دارو، فیزیوتراپی یا درمان‌های جایگزین کنترل کنید.
پزشک ابتدا سعی می کند شرایطی را که باعث درد مفاصل شما می شود، تشخیص داده و درمان کند. هدف کاهش درد و التهاب و حفظ عملکرد مفصل است. گزینه های درمانی عبارتند از:
داروها
برای دردهای متوسط تا شدید مفاصل همراه با تورم، یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه یا نسخه ای مانند آسپرین، سلکوکسیب، ایبوپروفن یا ناپروکسن می تواند تسکین دهنده باشد. NSAID ها می توانند عوارض جانبی داشته باشند و به طور بالقوه خطر خونریزی گوارشی را افزایش دهند.
اگر درد خفیف و بدون تورم دارید، استامینوفن می تواند موثر باشد. در مصرف این دارو، به خصوص اگر الکل مصرف می کنید، مراقب باشید، زیرا دوزهای بالا ممکن است باعث آسیب کبدی شود. به دلیل خطرات، باید هر یک از این داروهای مسکن را با احتیاط مصرف کنید.
اگر درد شما آنقدر شدید است که NSAID ها به اندازه کافی موثر نیستند، پزشک ممکن است یک داروی مخدر قوی تری تجویز کند. از آنجایی که داروهای اپیوئیدی می توانند باعث خواب آلودگی شوند، باید آنها را فقط تحت نظر پزشک مصرف کنید. آنها همچنین می توانند باعث یبوست شوند که می توانید با مصرف ملین ها آن را برطرف کنید.
سایر داروهایی که ممکن است به تسکین درد کمک کنند عبارتند از:
شل کننده های عضلانی برای درمان اسپاسم عضلانی (ممکن است همراه با NSAID ها برای افزایش اثر استفاده شوند)
برخی از داروهای ضد افسردگی و ضد صرع (که هر دو با سیگنال های درد تداخل دارند)
عوامل موضعی
کپسایسین - ماده ای که در فلفل چیلی یافت می شود - ممکن است درد مفاصل را از آرتریت و سایر بیماری ها تسکین دهد. کپسایسین ماده P را که به انتقال سیگنال‌های درد کمک می‌کند، مسدود می‌کند و باعث آزاد شدن مواد شیمیایی به نام اندورفین در بدن می‌شود که درد را مسدود می‌کند. عوارض جانبی کرم کپسایسین شامل سوزش یا سوزش در ناحیه ای است که از آن استفاده می شود. یکی دیگر از گزینه های موضعی، کرم آرتریت حاوی مواد تشکیل دهنده متیل سالیسیلات است.
تزریقات
برای افرادی که با داروهای خوراکی یا موضعی تسکین دهنده درد مفاصل نیستند، پزشک ممکن است تزریق را امتحان کند.
استروئیدها معمولاً، آنها ممکن است یک داروی استروئیدی (که ممکن است با یک بی‌حس کننده موضعی ترکیب شود) را مستقیماً هر 3 تا 4 ماه به مفصل تزریق کنند. تزریق استروئید بیشتر در بیماران مبتلا به آرتریت یا تاندونیت استفاده می شود. اگر تزریق استروئید آسیب را بپوشاند، می توانید از مفصل استفاده بیش از حد کنید و حتی بیشتر به آن آسیب بزنید. روش ها موثر هستند، اما در بسیاری از موقعیت ها اثر ممکن است موقتی باشد.
پلاسما درمانی غنی از پلاکت پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) از خون خود شما ساخته می شود و سپس به مفصل دردناک شما تزریق می شود. مفصل شما حاوی تعداد زیادی پلاکت و پروتئین است که دارای اثرات ضد التهابی و تعدیل کننده سیستم ایمنی هستند.
پرولوتراپی این شامل یک سری از تزریق یک ماده تحریک کننده (اغلب محلول قند) به مفاصل، رباط ها و تاندون ها است. تئوری این است که تزریقات باعث تحریک بهبود موضعی بافت های آسیب دیده می شود. یک برنامه درمانی ممکن است شامل 15 تا 20 واکسن باشد که هر ماه به مدت 3 تا 4 ماه انجام شود.
سایر گزینه های تزریق عبارتند از:
خارج کردن مایع از مفصل (و اغلب در ارتباط با تزریق استروئید انجام می شود)
تزریق هیالورونان، نسخه مصنوعی مایع مفصلی طبیعی. این برای درمان آرتروز استفاده می شود.
فیزیوتراپی
می توانید با یک فیزیوتراپ برای تقویت عضلات اطراف مفصل، تثبیت مفصل و بهبود دامنه حرکتی خود کار کنید. درمانگر از تکنیک هایی مانند اولتراسوند، گرما یا سرما درمانی، تحریک الکتریکی عصبی و دستکاری استفاده خواهد کرد.
اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن می تواند مقداری از فشار روی مفاصل دردناک شما را کاهش دهد. ورزش یکی از راه‌های موثر برای کاهش وزن است (همراه با رژیم)، اما مراقب باشید که ورزش‌های کم‌تأثیر را انجام دهید که باعث تحریک بیشتر مفاصل نمی‌شوند. شنا و دوچرخه سواری از جمله بهترین ورزش ها هستند زیرا هر دو به شما امکان می دهند مفاصل خود را بدون آن ورزش کنید تاثیر گذاشتن روی آنها از آنجایی که آب شناور است، شنا نیز مقداری از فشار روی مفاصل شما را کاهش می دهد.
متخصصین ارتوپدی در مدافون همراه شما هستند.
مراقبت در منزل
می توانید درد کوتاه مدت مفاصل را با چند تکنیک ساده در خانه تسکین دهید. یک روش با مخفف PRICE شناخته می شود:
مفصل را با بریس یا بسته بندی محافظت کنید.
به مفصل استراحت دهید، از هر گونه فعالیتی که باعث درد شما می شود اجتناب کنید.
یخ مفصل را برای حدود 15 دقیقه، چند بار در روز.
مفصل را با استفاده از روکش الاستیک فشرده کنید.
مفصل را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید.
قرار دادن یخ روی مفاصل دردناک می تواند درد و التهاب را تسکین دهد. برای اسپاسم عضلانی اطراف مفاصل، سعی کنید از یک پد حرارتی استفاده کنید یا چند بار در روز بپیچید. پزشک ممکن است توصیه کند که برای به حداقل رساندن حرکت یا کاهش درد، مفصل را بچسبانید یا آتل ببندید، اما از ثابت نگه داشتن مفصل برای مدت طولانی خودداری کنید زیرا در نهایت ممکن است سفت شود و عملکرد خود را از دست بدهد.
درمان های جایگزین
برخی تحقیقات نشان می دهد که مکمل های گلوکزامین و کندرویتین می توانند به درد مفاصل و بهبود عملکرد کمک کنند. هر دوی این مواد اجزای غضروف طبیعی هستند که به حفظ استخوان ها و محافظت از مفاصل کمک می کند. مکمل‌های گلوکزامین و کندرویتین به شکل کپسول، قرص، پودر یا مایع در دسترس هستند. اگرچه این مکمل ها برای همه کار نمی کنند، اما امتحان کردن آنها بی خطر است زیرا عوارض جانبی قابل توجهی ندارند.
چه زمانی با پزشک خود تماس بگیرید
مهم نیست که چه درمانی را دنبال می کنید، اگر درد شدید شد، مفصل شما به طور ناگهانی ملتهب یا بدشکل شد، یا دیگر اصلاً نمی توانید از مفصل استفاده کنید، فوراً از پزشک کمک بگیرید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر